beztroska — ż III, CMs. beztroskasce, blm «brak trosk, kłopotów, równowaga ducha, wesoły, pogodny nastrój; nieprzejmowanie się niczym, niefrasobliwość» Beztroska dziecięcych lat. Czyjaś beztroska udziela się komuś. Beztroska w postępowaniu … Słownik języka polskiego
beztroski — beztroskiscy 1. «nie mający trosk, kłopotów; pogodny, radosny, wesoły; świadczący o czyjejś radości, wesołości» Beztroska młodzież. Beztroski nastrój. Beztroska zabawa. Beztroskie życie. 2. «nieskłonny do martwienia się, kłopotania się o coś, nie … Słownik języka polskiego
tańczyć — 1. (Tak) tańczyć, jak komuś zagrają (jak ktoś komuś zagra) «być komuś ślepo posłusznym, postępować zawsze tak, jak ktoś sobie życzy»: Ona jest jak marionetka na sznurku, musi tańczyć, jak jej zagrają, bo uważa, że bez ich pomocy nie da sobie rady … Słownik frazeologiczny
młodość — ż V, DCMs. młodośćści, blm 1. «okres życia zawarty między dzieciństwem a wiekiem dojrzałym; okres, kiedy się jest młodym; młode lata, młody wiek» Beztroska, szczęśliwa, smutna, trudna młodość. Błędy, grzechy młodości. Okres, czas, lata, dni… … Słownik języka polskiego
młodzieńczy — 1. «właściwy młodzieńcowi, charakterystyczny dla niego; pochodzący z okresu czyjejś młodości» Młodzieńcza beztroska. Młodzieńcze iluzje. Młodzieńczy entuzjazm, poryw, zapał. Lata młodzieńcze. Miłość młodzieńcza. Utwory młodzieńcze poety. Do… … Słownik języka polskiego
niefrasobliwość — ż V, DCMs. niefrasobliwośćści, blm «nieprzejmowanie się niczym, beztroska; pogoda ducha» Niefrasobliwość usposobienia, postępowania … Słownik języka polskiego
niepokoić — ndk VIa, niepokoićoję, niepokoićoisz, niepokoićkój, niepokoićił, niepokoićojony 1. «wzbudzać, wywoływać niepokój, obawę» Niepokoi mnie twoja beztroska. 2. «nie dawać spokoju» Niepokoili go dłużnicy ciągłymi wizytami. niepokoić się «być… … Słownik języka polskiego
wesołość — ż V, DCMs. wesołośćści, blm «wesoły nastrój, dobry humor, rozradowanie; wesoła atmosfera, radość, beztroska, niefrasobliwość» Dziecięca, młodzieńcza wesołość. Niekłamana, szczera wesołość. Ogólna wesołość. Objawy, wybuch wesołości. Silić się na… … Słownik języka polskiego
zabawa — ż IV, CMs. zabawawie; lm D. zabawaaw 1. «wszelkie czynności bawiące, cieszące kogoś, pozwalające przyjemnie spędzić czas (u dzieci sprzyjające rozwojowi psychicznemu, pomagające poznawać rzeczywistość), których podstawowym motywem jest… … Słownik języka polskiego
cielęce lata — {{/stl 13}}{{stl 7}} radosna, beztroska młodość spędzana na zabawie, figlach i poznawaniu świata : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z rozrzewnieniem wspominał cielęce lata spędzone we Lwowie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
